มหาราชา สวาอี ชัยสิงห์ (3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1688–21 กันยายน ค.ศ. 1743) เป็นมหาราชาผู้ปกครองอาณาจักรอาเมร์ ซึ่งต่อมาภายหลังย้ายมาอยู่ที่ชัยปุระ พระราชสมภพที่เมืองอาเมร์ นครหลวงแห่งราชวงศ์กาชวาหา (Kachwaha) ขึ้นครองราชย์เมื่อพระชนมายุเพียง 11 พระชันษาเมื่อพระราชบิดา มหาราชาพิศัน สิงห์ (Maharaja Bishan Singh) เสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม ค.ศ. 1699 ต่อมาในปี ค.ศ. 1721 สมเด็จพระจักรพรรดิมูฮัมมัดชาห์ แห่งจักรวรรดิโมกุล ได้สถาปนาเฉลิมพระอิสริยยศของพระองค์ขึ้นเป็น "ซารามัด-อิ-ราชาหะ-อิ-ฮินด์" (Saramad-i-Rajaha-i-Hind) และต่อมาในปี ค.ศ. 1723 ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็น "มหาราชา สวาอี" (Maharaja Sawai)[1] คำว่า "สวาอี" หมายถึง ผู้ที่ยิ่งใหญ่กว่ากษัตริย์อื่นหนึ่งเศษหนึ่งส่วนสี่เท่า ซึ่งคำนำหน้าพระปรมาภิไธยนี้ได้ใช้นำหน้าพระนามของมหาราชาพระองค์ต่อมา พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ที่มีความสนใจในคณิตศาสตร์ ดาราศาสตร์ และสถาปัตยกรรม